Dünyada
değişik insanlar var biri sevgilisini özler biri çocukluk arkadaşını vb ama ben
cennet vatanımın bu semenek yapma değişik kültürünü özledim. Bu fotoğrafı ilk
gördüğümde hem duygulandım hem de üzüldüm. Duygulandım çünkü biran gözümde eski
hatıralarım canlandı yani uzun zamandan beri bu yemek senede bir ilkbaharda
nevroz gecesinde gecesinde yapılıyor.(nevroz Afganistan, İran ve Tacikistan’ın
yılbaşı olarak kullanılır). Bu lezzetli yemeği nevrozdan 10-15 gün önce özel ve
seçilmiş buğdayı bir tepsinin içinde yeşil olana kadar ıslak şeklinde
yetiştiriyorlar. Bu sürenin içinde en fazla heyecanı olan çocuklar sayılır çünkü
sürekli ‘’ne zaman yapacağız?’’ diye annesinden soruyorlar. Süre bittikten
sonra nevroz gecesinde semenek parti şeklinde yapılır davetliler ve ev sahibi
tencerenin başında akşamdan sabaha kadar türkü ve şiir okuyarak semeneği
hazırlarlar ancak bu partiye kadınlar ve çocuklar katılabilirler. Genç kızlar
genellikle dilek tutmak için çocuklar ise eğlenmek için katılırlar. Nevroz gecesinde
semenek sayesinde katılanlar sabaha kadar eğlenip semeneği yaparlar. Semeneğin tadı
aslında bu kadınların duygu ve sevgilerinden kaynaklandığını düşünüyorum. O
gecenin varlığını çocukken sadece eğlence ve oynaması için seviyordum ancak
şimdi gelenek ya da semeneğin yapması aslında dostlar ve akrabaları birlikte
tutmak ve ilişkilerini daha sağlamlaştırmak için var olduğunu şimdi anlıyorum.
Bu merasime erkekler kesinlikle katılmaları yasak çünkü onların inancına göre
erkek katılırsa bu geleneğin kutsallığı kalmaz ve dilekleri kabul olunmaz. Sabah
olunca semenek hazır olur ve son aşaması olarak dağıtım sayılır. Semenği sabah
kahvaltı için erken dost ve akrabaya dağıtılır.
